सुनको गद्दी जल्नसक्छ प्रतिगमन जलेपछि
जनताको छातिभित्र आन्दोलन जलेपछि ।
भत्कनेछ खंडहर झै सामंती संरचना
दरबरिया नीरंकुशे बंधन जलेपछि ।
फ़र्किनेछन आगोका लपकाहरु आफैतिर
सचेत नागरिकमाथीको दमन जलेपछि।
बिर्सियौ की इतिहास कोरिन सक्छ भन्ने
क्रांतिमा जनताको जिउधन जलेपछि ।
मजदूरी गर्न छाडी कैयौ ‘सेतु’हरु आउछन
शासकले आगो बाल्दा मन जलेपछि ।
र यसबेला म यो ग़ज़ल लेखि रहेको छैन , म ती लोकतान्त्रिक, आन्दोलन का दिन हरु सम्झी रहेको छु जतिखेर म नेपालमै थिए र यी शब्दहरु त्यो सांझ कोरिएको थियो,जतिखेर आन्दोलनमा सहभागी “सेतु बिस्वकर्मा” को राज्य द्वारा हत्या गरिएको थियो
र आज नेपाल संघीय लोकतान्त्रिक गणतंत्र घोषित भैसकेको छ,ती ज्ञात अज्ञात शहीद हरुलाई यो भन्दा सुंदर श्रद्दा सुमन के हुन सक्छ?
नया नेपालले गणतांत्रिक अभ्यासको क्रममा प्रारम्भमा केही अप्ठ्याराहरु झेल्नु पर्ने त स्वभाबिक छ तर हाम्रो राजनीति फेरी संघार मै अल्झिएको छ परिवर्तन को नाउमा शुरूमै पदका लागि देखिएको यो खिचातानी र बिषमताले नेपाली जनता मा के संदेश दिईरहेको छ त ?
राजसंस्था ढालेर गणतंत्र को घोषणा गर्नुलाई नै अन्तिम लक्ष्य ठानेर आफु आफैमा बझियौ भने,
राजनीतिकर्मिहरू ! तिमिहरू फेरी चुक्न सक्छौ,
खबरदार !!!
कृष्ण थापा
