गोरेटोमा हिड्दै जाँदा

जुरेथुम र भूलभूलेको आङ माथि हरेक बिहान घाम उदाउथ्यो, उत्तर पट्टि लश्करै लाम लागेका हिमालहरु सुनजस्ता देखिन्थे ,वेसी झर्दै गएपछि छेकिँदै जाने तिनका आकार हामी धेरैबेर हेरिरहन्थ्यौं ।

वादलका हल्का टुक्राहरुले गणेश हिमाल र निलो आकास छेक्दै गर्दा म प्रकृतिको यो विशाल क्यानभासमा महान चित्रकारिता सल्बलाए झैं अनुभव गर्थें

सांघु बिनाको अरुंग खोला उकालो र ओरालो सांघुरो गोरेटो बाटो अनि सल्लेरी पाखा र पालेको बन ।अहिले वाल्यकालका ती धेरै स्मृतिहरु मेरो यौवनका कृत्रिम समयहरु पार गर्दै यहाँ सम्म आइपुग्दा मेंटिदै धमिलिदै गए जस्ता लग्छन ।

गर्मीको मौषम, थोपल खोलाको चिसो पानी । चौथो पिरियड सकिने बित्तिकै टिफिन हुन्थ्यो र हामी हुरीको गतिलाइ माथ गर्दै हानिन्थ्यौं पौडी खेल्न र पांचौं घंटी बज्नु पहिले नै आइपुग्थ्यौं क्लासमा । कहिलेकाही ढिलो भयो भने गाली पनि खाइन्थ्यो र कहिले चाहिँ हामी बसेको ठाऊँमा पछि सम्म चिसो हुन्थ्यो कसैले उठाउला की भन्ने डर भै रहन्थ्यो ।

त्यही बेला देखि मलाई चित्र कोर्न मन पर्थ्यो, कथा कविता पनि लेख्थें, यद्यपि साहित्य चाहिं मेरा दोश्रा प्राथमिकताका विषयहरु थिए, म ललितकलामा अत्यन्त रूचि राख्थें । तर उच्च शिक्षाको क्रममा क्रमश बिज्ञान र समाजशास्त्र पढ़न लागे पछि ती दुवै विषय हरुले कहिल्यै मूर्त आकार लिन पाएनन केवल शौखका रूप मा मात्र रहिरहे । पछि त्यही पनि जीवन भोगाईका घुम्तिहरुमा अल्मालिदा कुन कुन बेला ओझेल पर्दे गए, म आफैले थाहा पाइन । समयाभाव कर्तव्य तथा संघर्षका विभिन्न वहानामा मैले मेरो सृजनत्मक अभीप्साहरु कुंठित गरेर तिनिहरूप्रति अन्याय गरेको कुरा म स्वीकार गर्छु ।

शिक्षक, कंप्यूटर प्रशिक्षक, ग्राफिक कला, रिसर्च पर्सनल, सामाजिक कार्यकर्ता.........। कर्मको हिसाबले मेरो नियति मौसम जस्तै अस्थिर रह्यो । मानूँ म त्यो अस्वीकृत बतास हूँ जो हरदम अनिर्दिष्ट, अस्वाभाविक र अनिश्चित छ ।

म कहिलेकाही सम्झन्छु - लैंगिक विभेद तथा मानव ओसार प्रसार बिरुद्धको अभियान लिएर सामाजिक कार्यकर्ताको रूपमा गाउँगाउँ पैदल हिडेका दिनहरू सम्झदा मेरो संघर्ष वा करिअर किन त्यही मात्र हुन सकेन, भन्ने प्रश्न गर्न मन लाग्छ । हरेक बर्ष मकवानपुर, धादिंग, रसुवा तथा सिन्धुपाल्चोक जस्ता जिल्लाहरुबाट हजारौं चेलीबेटी भारत तिर लगिन्थे, र धेरै घटेपनि यो क्रम अझै छदैछ ।

पछि जनयुद्ध चर्कदै गए पछि त्यस्ता कार्यक्रमहरु आफ से आफ निरुत्साहित हुदै गए........


to be continued.....

कृष्णपक्ष

http://krishnathapa.com